idrak

is. <ər.>

1. Dərk etmə, bilmə; dərk etmə qabiliyyəti. <Şeyx Sədra:> Buna idrakınız varırmı sizin? Sizcə məchul qədri şeyxinizin. H. C.. İdrak ilə vurduğum çəkicimin səsindən; Çatlayır divarları qaranlıq zindanların. Ə. C.. Bütün bunları 20 yaşına daxil olan Ulduza həyat təcrübəsi deyil, sevən qəlbin, böyük məhəbbətin idrak qüvvəsi öyrədirdi. Ə. M.. // Dərrakə, fəhm, şüur, anlaq. Ər ilə arvadın arasında olan əlaqəyə diqqət yetirdikdə görürük ki, bunların mabeynində təfavüt – əql, fəhm və idrak daha da artıq dərəcədədir. F. K.. Həkimül-mülkün keyimiş idrakı vəziyyəti dərk edəcək halda deyildi. M. İ.. İdrak etmək klas. – dərk etmək, anlamaq. Hər xəyalın idrak edən; Könül güzgüsün pak edən. Əmani. Mən idrak etmədim dünyaya gəlməkdən nədir hikmət. . M. H.. Qul olduğunu edincə idrak; Hürriyyətin istəmişdi bibak. A. S..

2. fəls. Obyektiv aləmin qanunauyğunluqlarının şüurda dərk edilməsi. İdrak nəzəriyyəsi. Dialektik idrak üsulu.